به دنبال چاپ مقاله‌ای مطول و موهن در فصلنامه تاریخ معاصر ایران بر علیه استاد دکتر ح. م. صدیق واکنشهای مختلفی از سوی قلم به دستان آذربایجان به چشم آمد و مقالات گوناگونی در طی این یک هفته نگاشته شد. مقاله‌ی نشر شده در تاریخ معاصر - که نام مستعار یک شخص گمنام را یدک میکشد- روی تمامی هتاکان و فحاشان به استاد را سفید کرد. جوابیه‌ی زیر توسط آقای الله وردی بصیرت به اینجانب ارسال شد که در زیر می‌خوانید:
استاد دکتر ح. م. صدیق در یک خانواده‌ی روحانی به دنیا آمده‌اند. ایشان نبیره‌ی روحانی مبارز صدر مشروطیت در محله‌ی سرخاب تبریز مرحوم آقا میرعلی سرخابی صاحب کتاب «ربیع الشریعه» هستند.[1] خود ایشان در شعری می‌گویند:
تبریزلی‌یم، داماریمدا تبریز آخیر قان یئرینه.
عئینالی دان جدّیم آق میرعلی دیر
او، داغلاردان دوروب گلمیش باخیر منه.
قیزیل سولار محلّینده یورد سالمیشدیر،
اوردا مسجید قاییرمیشدیر.
![[00:03:25]](/images/no_image.png "[00:03:25]")
[00:03:25]